Inwoner uit Puth bakte wafels voor alleenstaande dorpsgenoten

Als je haar vraagt wat ze tegen eenzaamheid doet, heeft Riet Lenssen niet direct een antwoord. Het siert de vrouw uit Puth dat zij niet meteen doorheeft dat ze met wat zij zelf ‘een klein gebaar’ noemt, een grote impact kan hebben op het leven van haar dorpsgenoten.

Sociaal netwerk

Zelf heeft Lenssen een groot sociaal netwerk. Samen met haar man is ze erg actief in het verenigingsleven. Toen het verenigingsleven door de coronacrisis en de avondklok stil kwam te liggen, ging ze zelf op zoek naar een andere bezigheid. Stilzitten is niet echt aan haar besteed. “In die periode ben ik wafels gaan bakken. Ik had het recept gekregen van een vriendin en ik had nog een wafelijzer. Ik had zoveel wafels gebakken dat ik dacht: wat ga ik hier mee doen?”

Lenssen stelde zichzelf de vraag hoeveel mensen er in Puth eigenlijk alleen zijn. “Het begon bij mij in de straat. Dat zijn al best veel mensen. Ik heb toen pakketjes gemaakt: vier wafels, een klein gedichtje en briefje met ‘een dikke knuffel van Riet en Hub’. Ik had het leuk ingepakt en er strikje om gedaan. Die pakketjes heb ik in de brievenbus gedaan.”

Mevrouw Lenssen

98 Pakketjes

Maar het bleef niet bij de alleenstaanden in haar eigen straat. Al snel werd er met hulp van bekenden geïnventariseerd wie er in bovenste Puth alleen was en tegen het einde van de rit had Lenssen 98 pakketjes in het hele dorp bezorgd. “Ik vond het gewoon leuk om te doen. Ik was verbaasd dat ik zoveel leuke en warme reacties kreeg. Mensen belden me op of ze spraken me aan op straat. Eén mevrouw kwam ik tegen op straat en ze stapte van haar fiets. Ze zei: ‘wacht eens even, wat was dát mooi. Het heeft me echt geraakt.’ Een mevrouw van 97 belde me op en zei dat ze nog nooit had meegemaakt dat ze zomaar iets van iemand had gekregen.”

Lenssen had nooit verwacht dat haar wafels zoveel teweeg zouden brengen. Met enkele dorpsbewoners heeft ze echt lange gesprekken gevoerd aan de telefoon. “Mensen spraken dan over de kinderen of de kleinkinderen. Ik kreeg allemaal leuke verhalen te horen. Dat had ik van tevoren nooit kunnen bedenken. Mensen belden ook om me te bedanken en vroegen dan naar het recept. Of er waren mensen die een ander recept hadden en wafels voor mij gingen bakken. Zo kreeg ik ook nog nieuwe recepten. Dat was heel erg leuk.”

Coronatijd

De onzekere coronatijd zorgde er in Nederland voor dat veel mensen kampten met gevoelens van eenzaamheid. Lenssen durft niet te zeggen of ze is gebeld door mensen die zich eenzaam voelen. “Eenzaam zijn en alleen zijn, is natuurlijk een groot verschil. Ik denk dat als je je echt eenzaam gaat voelen, je ook zelf contacten moet zoeken. Er zal niet snel iemand naar je toekomen, want het is natuurlijk moeilijk aan iemand te zien.”

Wel kan ze zich voorstellen dat de lockdown en de avondklok de problemen van eenzaamheid hebben vergroot. “Ik heb een man, dus ik was niet alleen. Dat is een groot verschil. Ik kan me voorstellen dat de lockdown voor andere mensen wel vreselijk is geweest.”

Hoewel Lenssen het moeilijk vindt om antwoord te geven op de vraag of ze zelf iets tegen eenzaamheid doet, komen gaandeweg de verhalen waaruit blijkt dat ze zich graag inzet voor inwoners van de gemeenschap. Tijdens de lockdown vorig jaar, maakte ze taartjes om de verpleegsters in de buurt te bedanken voor hun inzet tijdens de coronapandemie.

Ook nodigde ze voor corona al mensen uit om bij haar en haar man te komen eten. “Als mensen alleen moeten gaan uiteten dan is dat gewoon niet leuk. Dan zit je alleen aan een tafeltje in een hoekje en moet je naar al die stellen kijken. Mijn man en ik koken graag, dus ik vroeg aan hem: waarom nodigen we die mensen niet uit? Dat hebben we gedaan en dat zijn hele gezellige avonden geweest. De mensen die komen waarderen dat heel erg. En het hoeft echt niet ingewikkeld of duur te zijn.”

“Hoe je eenzaamheid oplost, weet ik niet omdat ik het zelf niet heb meegemaakt”, vervolgt Lenssen. “Maar je kunt mensen wel met eenvoudige dingen een plezier doen. Stop bijvoorbeeld eens een kaartje bij iemand in de bus. Bedenk iets leuks en doe iets voor een ander.”

Tot slot raadt ze mensen die met gevoelens van eenzaamheid kampen aan om zelf actie te ondernemen. “Sluit je aan bij een vereniging. Hier in Puth is de KBO erg actief, in Schinnen is er ZijActief. Sluit je aan bij een vereniging of bij de fanfare. Niemand weet dat je eenzaam bent, maar bij een vereniging zal niemand je afwijzen. Er zijn altijd mensen die je willen helpen.”

Heeft u gevonden wat u zocht?